کافه و کافی شاپ دیگر از شکل سنتی خود که فقط نویسنده ها و افرادی برای خوردن یک فنجان قهوه و ساعتی تفکر به آنجا می رفتند در آمده اند و دیگر در انحصار این قشر روشنفکر نیستند. حالا قرارهای عاشقانه، دوستانه، خانوادگی، کاری و حتی تجاری در کافی شاپ ها انجام می شوند و دنج کردن فضا برای چنین محفل هایی بر عهده مدیریت کافی شاپ است …
راه اندازی اولیه یک کافه کوچک و جمع وجور چیزی در حدود 60 میلیون تومان هزینه دارد. توجه داشته باشید راه اندازی کافی شاپ در تهران هزینه بیشتری میطلبد و با توجه به اینکه اتحادیه دست رد به سینه کسی نمی زند، شاید مجوز گرفتن هم کار سختی نباشد.
روزگاری کافه ها تعدادشان کم بود و بیشتر محلی برای جمع شدن روشنفکرها به حساب می آمدند! اصلا خیلی از جریانات و حتی مبارزات سیاسی و اجتماعی و مدنی از همین کافه ها و قهوه ها مثل کافه لوقانته شروع شد. کافه ها هم که برای نوشیدن قهوه و کیک بودند و شاید بستنی. جای چای در قهوه خانه بود و خوراک های سنگین تر را در رستوران باید پیدا می کرد.
نکته ای که برای راه اندازی کافی شاپ باید مدنظر گرفته شود، محل تجاری آن است و مساحتی بالای 20 متر هم داشته باشد. با در دست داشتن اجاره نامه یا اصل سند می توانند برای پروانه کافی شاپ اقدام کنید و برای تشکیل پرونده استعلام هایی از بخش هایی مانند اماکن، بهداشت، بیمه و دارایی را ضمیمه کنند. هر زمان که این پرونده تکمیل شود، صدور پروانه کافی شاپ تنها ۳ روز زمان می برد.
درست است که اگر همه شرایط جور باشد به راحتی میتوان صاحب کافه شد اما دردسرهایی هم دارد.
اخذ مجوز کافی شاپ
مجوزهای اماکن و بهداشت معمولا به این راحتی ها نیست، اماکن معمولا به نکاتی مانند «نزدیک چهارراه بودن، نزدیک دبیرستان دخترانه یا آرایشگاه زنانه بودن» ایراد می گیرد و بهداشت هم روی نکاتی مانند نحوه نگهداری مواد اولیه در یخچال، داشتن کف شور، جدا بودن بخش آشپزخانه از نشستن مشتری ها و سرامیک بودن کف آشپزخانه اصرار دارد.
کافه ها در خوراکی هایی که سرو می کنند، بایدها و نبایدهایی را دارند. کافی شاپ ها نباید غذا سرو کنند و ساندویچ ها، پنینی ها، انواع سالاد، پاستا و هر نوع صبحانه ای را نمی توانند برای مشتریان حاضر کنند.
کافه هایی که غذا سرو می کنند مجوز رستوران دارند. در غیر این صورت اگر تنها مجوز کافه داشته باشید به جز قهوه و کیک چیزی برای سرو نخواهید داشت.
