سندروم های سازمانی – بخش پایانی

در مطلب ” معرفی سندروم های سازمانی ” به معرفی تعدادی از سندروم های سازمانی پرداختیم. در این مطلب قصد داریم به این موضوع را ادامه دهیم. با ما در ادامه ی مطلب همراه باشید.

 

سندروم های سازمانی

همان طور که گفتیم، بعد از آنکه در آگهی های استخدامی، شغل مورد علاقه ی خود را پیدا کردید، در فضای جدیدی قرار می گیرید که ممکن است به سندروم های مختلفی مبتلا باشد:

سندرم تغییر مکرر

زمانی که سازمانها بیش از توان معقول کارکنان خود در پذیرش تغییر اقدام به بمباران تغییرات می‌کنند تقریبا هیچ یک از این تغییرات به ثمر نخواهد نشست و یا به صورت ناقص اجرا خواهد شد. در این سندروم شاهد فرسایش کارکنان خواهیم بود، چرا که شرکت بیش از اندازه روی تغییرات داخلی متمرکز است و از نیازهای مشتریان غافل!

پارادوکس آبلین

این سندروم به زمانی اشاره دارد که جمعی از افراد تصمیمی گروهی می گیرند که بر خلاف تمایلات تمامی افراد گروه است. گاهی اعضا نظراتی را ارائه می دهند و بر سر آن به توافق می رسند که مد نظر هیچ یک نبوده و در نتیجه نتیجه رضایت بخش نخواهد بود.

سندرم در اینجا اختراع نشده است

هنگامی که برخی از تیم ها تکنیک ها و فناوری هایی که خود ایجاد نکرده اند را نمی پذیرند، این سندروم اتفاق می افتد. هنگامی که کارکنان به دنبال مطرح شدن در سازمان هستند و مدام در حال اعتبار بخشی به کار و شخصیت کار خود هستند، این سندروم رخ می دهد. دراین شرایط کارکنان آنقدر کوچک و حقیر می‌شوند که حتی از انجام بهترین روش‌ها و ایده‌ ها امتناع می کنند. این سندروم سبب می شود که فضای سازمان بسته شود.

سندرم غفلت جمعی

گاهی موقعیتی بحرانی برای سازمان پیش می آید اما دست نگه داشته می شود و به گونه ای رفتار می شود که گویا هیچ اتفاقی نیفتاده است و منتظر اینکه سایرین چه کاری انجام میدهند. در چنین وضعی افراد دیگر نیز به همان دلایل طوری رفتار می‌کنند که گوئی اتفاقی نیفتاده است و به دور و بر خود نگاه می کنند که ببینند دیگران چه واکنشی نشان می‌ دهند.

سندرم سیب لک‌ دار

هدف و مسیری که گروه در پیش می گیرد همگی متکی به اعضای گروه است. اگر عضوی از گروه به عوامل آسیب وارد کند، این اشکال به کل گروه سرایت می کند.همچون سیبی که با نمایان شدن لکه خرابی بر آن، فساد و تخریب در آن گسترش یافته و سیب از بین خواهد رفت. پس باید به محض مشاهده ی فساد در بخشی از گروه باید راه حلی را در پیش گرفت تا بیماری به سایر نقاط سازمان سرایت نکند.