با در نظر گرفتن این که یک هفته ی دیگر سفره های هفت سین ایرانیان برپا شده و پای ثابت سفره های هفت سین نیز ماهی های قرمز خوشرنگ در تنگ های بلور هستند، برخی از هموطنان نسبت به درستی خریدن ماهی های قرمز و آوردن آن ها سر سفره های هفت سین به لحاظ زیست محیطی دچار تردید هستند.
به همین منظور به گفت و گویی که خبرنگار ایسنا با یک فعال حوزه ی محیط زیست داشته، نگاهی می اندازیم:
محمد درویش، فعال حوزه ی محیط زیست می گوید: یکی از مهمترین موضوعاتی که سبب میشود فرهنگ ایرانی یک فرهنگ طبیعتدوست قلمداد شود نوروز است چون همزمان با انقلاب طبیعی و رویش دوباره سبزینه در طبیعت حال مردم هم خوب میشود و در کمتر ملتی چنین فرهنگی وجود دارد که نوروزشان با آغاز بهار همزمان باشد و اغلب مردم دنیا در زمستان جشن سال نو را برگزار میکنند.

ماهی قرمز بخریم یا نه؟
وی می افزاید: ماهی قرمز سر سفره هفتسین نماد حیات و بالندگی است و نباید به بهانههای هر چند به ظاهر منطقی این سنتهای زیبا را کمرنگ کنیم و حتی از بین ببریم بلکه باید خطرات احتمالی چنین موضوعاتی را مدیریت کنیم.
این فعال حوزه محیط زیست توضیح می دهد: مشکل ماهی قرمز این است که نباید در محیطهای آبی آزاد رها شوند چون میتواند به یک گونه مهاجم تبدیل شود و گونههای بومی را تحت تاثیر قرار دهند.
درویش خاطر نشان می سازد: ماهی قرمز ماهی بسیار مقاومی است بنابراین مردم میتوانند تا مدتها آن را در خانههایشان نگه دارند ولازم نیست حتما بعد از پایان تعطیلات نوروز آن را رها کنند. اما اگر هم خواستند ماهی قرمز را رها کنند باید این گونه را به استخرها، برکهها و حوضهای بسته در داخل پارکها منتقل و از رهاسازی ماهی قرمز در رودخانهها و دریاها اجتناب کنند. توجه به همین دو نکته کافی است تا بتوانیم ضمن حفظ محیط زیست از یکی از سنتهای عید نوروز لذت ببریم.
وی به این نکته می پردازد که میزان ماهی های قرمزی که ایرانی ها برای سفره ی هفت سین خریداری می کنند، تنها 4 درصد از کل ماهی های زینتی ست که هر ساله خرید و فروش می شود و عنوان می سازد: جالب است که بیشترین تلفات ماهیهای اصیل و بومی کشور به دلیل ساخت سدها و ورود پساب و فاضلاب به دریاها است. چگونه است که این خسارتهای سنگین را به ماهیهای اصیل و بومی را نادیده میگیریم و روی ماهی قرمز حساس میشویم.
وی در نهایت متذکر می شود: مخالفت با خرید ماهی قرمز یا سبز کرده سبزه عید نشاندهنده این است که جریانی به عمد یا به سهو تلاش میکند نشانهها و نمادهای ملی ما را نابود کند و در نتیجه این خطا ممکن است همبستگی ملی ما خدشه دار شود. فعال واقعی محیط زیست باید حواس جمع باشد که هرگز در چنین دامی نیفتد.