در سوگ سانچی ، چرا باید دو کشتی با هم تصادف کنند؟

فاجعه ای که برای کشتی نفتکش ایرانی، سانچی رخ داده و 32 ملوان را که 30 تای آن ها ایرانی و 2 نفر دیگر بنگلادشی بودند، در میان آب و آتش به کام خود کشید، بهانه ای ست تا به علت تصادف کشتی ها بپردازیم.
سانچی حامل یک میلیون بشکه میعانات گازی بود که آن ها را برای تحویل به کره ی جنوبی می برد. که در مسیر و در نزدیکی شانگهای با یک کشتی چینی که بار غلات داشت، برخورد کرده و متاسفانه این تصادف دریایی موجب شد تا تمامی سرنشینان نفتکش سانچی جان خود را به طرز دلخراشی از دست بدهند.
کشتی باربری چینی که بار غلات را از آمریکا به چین می آورد، بر اثر تصادف صدمه ای در بخش موتور ندیده و سرنشینان آن نیز بلافاصله فرصت یافتند تا به آب پریده و با قایق های نجات و هلی کوپتر از محل حادثه دور شوند.

چیزی که در این میان برای تمام هموطنان عجیب به نظر می رسد، چرایی رخ دادن چنین تصادفی در پهنای بیکران آب هاست.
باور کردنی به نظر نمی رسد که در میان آب با آن همه وسعت و با وجود رادارها و تجهیزات مسیر یابی دو کشتی بدون این که هشدار رادارها کاپیتان و خدمه را مطلع سازد، در مسیر هم قرار گرفته و چنین فاجعه ی دردناکی را به بار بیاورند!

از خود می پرسیم آیا این نخستین بار است که چنین تصادف دریایی رخ داد؟

واقعیت این است که اگر چه عجیب اما این نخستین باری نیست که در آب های بیکران دو کشتی با هم تصادف می کنند.
پیش از این نیز یک بار یک نفتکش با محموله ی 12000 تنی نفت در سواحل کشور مالزی با یک ناوشکن آمریکایی برخورد کرده و آن موقع نیز فاجعه ای به بار آمد.
حتی هنوز ده جسد از میان ملوان های آمریکایی مفقود باقی مانده و هرگز پیدا نشدند.
علاوه بر این چیزی در حدود دو ماه قبل یک کشتی باربری با کشتی USS Fitzgerald در سواحل ژاپن تصادف کرده و تعدادی در این میان کشته شدند.
این تصادفات نیز در میان کشتی هایی اتفاق افتاد که دارای تجهیزات پیشرفته ی راداری بوده اند.

اما این کشتی ها از چه تجهیزاتی برخوردار هستند؟

قطب نمای گردش سنج، رادار، قطب نمای مغناطیسی، اتو پایلوت، آرپا، مسیریاب های خودکار کمکی، دستگاه های ثبت گزارش سرعت و مسافت، اکو ساندر، سیستم اطلاعاتی نمایش چارت الکترونیکی، سیستم تشخیص خودکار، سیستم دنبال کننده و تشخیص دوربرد، شاخص زاویه سکان، سیستم ثبت داده های سفر، شاخص نرخ گردش، گیرنده GPS ، سیستم گیرنده صدا، لامپ های مسیریابی، سوت کشتی، لامپ علامت دهی روز، و ناقوس عرشه

این ها همه تجهیزاتی هستند که برای مسیر یابی در دریا و منحرف نشدن از جهت حرکت و البته جلوگیری از بروز چنین حوادثی در کشتی های امروزی قرار داده می شوند.
با این وجود این سوال بزرگ به وجود می آید که چطور وقوع چنین حوادثی امکان پذیر بوده و اصلا چطور با این همه تجهیزات می تواند امکان پذیر شود؟!

قطب نمای گردش سنج

قطب نمای گردش سنج برای جهت یابی و قرار گرفتن در مسیرهای صحیح به کار گرفته می شود. این قطب نما مزیتی دارد که در زمان قرار گرفتن در میدان های مغناطیسی از کار نیفتاده و همچنان عمل خواهد کرد.

رادار

رادار دقیقا وسیله ای ست که می باید از بروز هرگونه تصادف دریایی جلوگیری کند. رادار نسبت به هر شی شناوری در سطح آب و یا خشکی های پیش رو اعلام خطر می کند.

قطب نمای مغناطیسی

قطب نمای مغناطیسی نیز برای جهت یابی به کار گرفت می شود و عملکرد آن به وسیله ی میدان مغناطیسی زمین پیش می رود.

اتو پایلوت

اتو پایلوت ترکیبی از سیستم های هیدرولیک، الکتریکی و مکانیکی بوده و برای کنترل سیستم فرمان دهی کشتی از راه دور به کار می آید.

آرپا

آرپا نیز تجهیزاتی ست که برای عدم برخورد با کشتی های دیگر و تشخیص جهت حرکت آن ها تعبیه شده و مسیری را به کشتی نشان می دهد که به هیچ وجه در تداخل با مسیر دیگر کشتی ها نباشد.

مسیریاب های خودکار کمکی

این سیستم نیز عملکردی شبیه آرپا داشته و به واقع به عنوان یک مکمل عمل می کند.

دستگاه های ثبت گزارش سرعت و مسافت

این دستگاه ها برای اندازه گیری سرعت و مسافت طی شده توسط یک کشتی از یک نقطه معین به کار می روند تا زمان حدودی رسیدن کشتی به مقصد براساس آنها بهینه سازی شود.

اکو ساندر

اکو ساندر عمق آب زیرین کشتی را اندازه گیری کرده و در همه حال این عمق را گزارش می کند. در واقع این سیستم برای حفظ امنیت حرکت کشتی در نظر گرفته شده است.

سیستم اطلاعاتی نمایش چارت الکترونیکی

این سیستم نیز برای موقعیت یابی و مسیریابی طراحی شده و به مراتب قوی تر و دقیق تر از سیستم های دیگر عمل می کند.

سیستم تشخیص خودکار

سیستم تشخیص خودکار موقعیت و اطلاعات حرکت دیگر کشتی ها را ارائه کرده و روی امواج رادیویی قابلیت فرستادن و دریافت پیام را نیز دارد.

شاخص زاویه سکان

شاخص زاویه ی سکان در همه حال زاویه ی سکان برای کنترل گردش و حرکت را تعیین کرده و به در مسیر درست نگه داشتن آن کمک می کند.

سیستم ثبت داده های سفر

این سیستم در اصل بخشی از جعبه ی سیاه کشتی بوده که پیوسته 12 ساعت قبل را به وسیله ی صوتی ضبط کرده و نگه داری می کند.

شاخص نرخ گردش

این شاخص نشان می دهد که یک کشتی تا چه اندازه سریع دور زده است و برای این منظور نیز معمولا عددی را به صورت درجه نمایش می دهد.

گیرنده GPS

موقعیت یاب جهانی موقعیت مکانی کشتی ها را به وسیله ی ماهواره های موقعیت یاب گزارش کرده و روی یک نمایشگر به نمایش درمی آورد.

سیستم گیرنده صدا

این سیستم برای دریافت صدا و سوت کشتی های دیگر فعال بوده و به واقع وسیله ای برای حفظ کشتی در مسیر امن به شمار می رود.

سوت کشتی

سوت کشتی هم که سال هاست برای اعلام وجود کشتی ها به کار گرفته شده و به عنوان یک هشدار به کار می رود.

ناقوس عرشه

این ناقوس معمولا برای اعلام حضور کشتی ها در مه یا شرایط جوی ناخوشایند به صدا در می آید.
به گزارش دیجیاتو مدیر علوم نظامی موسسه سطلنتی خدمات آمریکا، پیتر رابرتز در خصوص علت رخ دادن سوانح دریایی با وجود این حجم تجهیزات گفته است:
با در نظر داشتن اینکه تجهیزات راداری در این کشتی ها وجود دارد و با دوربین های بسیار دقیق محیط های پیرامونی خود را رصد می کنند حوادثی دریایی را می توان کاملا قابل اجتناب دانست. البته جزئیات این سوانح نامعلوم است اما گاهی اوقات اعلام هشدار در مورد حوادث قریب الوقوع به تجهیزات راداری محول می شود نه نیروهای انسانی که این مساله ابدا درست نیست.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ی علل وقوع چنین حوادثی علی رغم وجود تجهیزاتی به این وسعت به آدرس زیر سر بزنید:
http://digiato.com/article/2018/01/14/%d8%a8%d9%87-%d8%a8%d9%87%d8%a7%d9%86%d9%87-%d8%ba%d8%b1%d9%82-%d8%b4%d8%af%d9%86-%d8%b3%d8%a7%d9%86%da%86%db%8c%d8%9b-%da%86%d8%b1%d8%a7-%d8%b3%d9%88%d8%a7%d9%86%d8%ad-%d8%af%d8%b1%db%8c%d8%a7%db%8c/